The dutch conquer NZ once more
Door: Jorick
Blijf op de hoogte en volg Jorick
11 Februari 2013 | Nieuw Zeeland, Golden Bay
Het is 1642 wanneer Abel Tasman koers zet naar murderbay, waar hij door de plaatselijke maori niet bepaald met open armen werd ontvangen. De bemanning werd opgegeten, althans zo gaat het verhaal. Maar nu bijna 400 jaar later is een van de bekende national parcs naar de beste man vernoemd. En daar was ik dan, in de voetsporen van Abel.
Vroeg in de ochtend, de wekker gaat en mijn hoofd staat niet bepaald op opstaan. Nadat mijn franse kamergenoot me het bed uit gedonderd heeft gaat onze bus om zeven uur, onderweg naar Abel Tasman national parcs. Aangekomen brengt de watertaxi in 2 uur en 15 min naar het einde van de track vanwaar we teruglopen naar het begin. Onderweg zien we blauwe pinguins, dolfijnen en een zeehonden kolonie. En het einde van de bootttocht komt inzicht, gedropt op het strand en de reis van 54 km begint met de wandeling naar seperation point, onderweg mooie vogels, zeehonden en hagelwitte stranden met azuur blauwe zee. De tocht brengt ons door regenwoud en over stranden met de mooiste postkaart plaatjes! Brengt ons naar onze eerste camping, aan het strand en na een verschrikkelijke k nacht op een nog verschrikkelijker matje branden we in de ochtend ons tentje uit en begint een vijf uur durende wandeling met enkele low tigh crossings.. en natuurlijk gaat het altijd minder snel dan je hoopt dus tot me middel in het water, maar halverwege werd het ondiep en kwamen we aan de overkant!
Onderweg was er ineens een pizzahutje om onze honger te stillen of eigenlijk Om meer te vreten dan nodig... waarna we barc bay bereikte en hier ons tentje weer mochten opzetten. De laatste dag zou hoe dan ook de zwaarste worden.. 24 km op en neer.. vroeg naar bed.. maar om half zes de wekker voor de zonsopkomst.. een verlaten strand, starend naar de horizon.. adembenemend! De zon, het azuur blauwe water en eenzame stranden.. ja Abel dat heb je toch mooi ontdekt!
De laatste dag betekende flink doorstappen, het pad relatief gemakkelijk! En na zes uur bereikte we het eindpunt, om het te vieren een ijskoud biertje. De gehele busreis terug geslapen en gedroomd over een huisje aan de baai.
Ja Abel dank je voor het vinden van dit prachtige land! In de afgelopen maandag verliefd geworden op dit land, de cultuur en het prachtige uitzicht om elke hoek!
Jorick
Vroeg in de ochtend, de wekker gaat en mijn hoofd staat niet bepaald op opstaan. Nadat mijn franse kamergenoot me het bed uit gedonderd heeft gaat onze bus om zeven uur, onderweg naar Abel Tasman national parcs. Aangekomen brengt de watertaxi in 2 uur en 15 min naar het einde van de track vanwaar we teruglopen naar het begin. Onderweg zien we blauwe pinguins, dolfijnen en een zeehonden kolonie. En het einde van de bootttocht komt inzicht, gedropt op het strand en de reis van 54 km begint met de wandeling naar seperation point, onderweg mooie vogels, zeehonden en hagelwitte stranden met azuur blauwe zee. De tocht brengt ons door regenwoud en over stranden met de mooiste postkaart plaatjes! Brengt ons naar onze eerste camping, aan het strand en na een verschrikkelijke k nacht op een nog verschrikkelijker matje branden we in de ochtend ons tentje uit en begint een vijf uur durende wandeling met enkele low tigh crossings.. en natuurlijk gaat het altijd minder snel dan je hoopt dus tot me middel in het water, maar halverwege werd het ondiep en kwamen we aan de overkant!
Onderweg was er ineens een pizzahutje om onze honger te stillen of eigenlijk Om meer te vreten dan nodig... waarna we barc bay bereikte en hier ons tentje weer mochten opzetten. De laatste dag zou hoe dan ook de zwaarste worden.. 24 km op en neer.. vroeg naar bed.. maar om half zes de wekker voor de zonsopkomst.. een verlaten strand, starend naar de horizon.. adembenemend! De zon, het azuur blauwe water en eenzame stranden.. ja Abel dat heb je toch mooi ontdekt!
De laatste dag betekende flink doorstappen, het pad relatief gemakkelijk! En na zes uur bereikte we het eindpunt, om het te vieren een ijskoud biertje. De gehele busreis terug geslapen en gedroomd over een huisje aan de baai.
Ja Abel dank je voor het vinden van dit prachtige land! In de afgelopen maandag verliefd geworden op dit land, de cultuur en het prachtige uitzicht om elke hoek!
Jorick
-
12 Februari 2013 - 03:27
Saskia:
Well done! En mooi verhaal ;-) -
12 Februari 2013 - 10:38
Opa En Oma:
schitterend verslag Jorick!! We zijn heel blij, dat je zo ge
niet van je verblijf. Wij gaan Donderdag terug naar de sneeuw
en de kou.Onze flat thuis is verkocht dus moeten we wat
anders zoeken.Dag lieverd! -
12 Februari 2013 - 11:48
Marjoleine Wimmers:
Hoi Knul,
Abel Tasman was niet verliefd geworden zoals jij op Statenlandt, dat later door de VOC in Nieuwe Zeeland omgedoopt werd. Omdat de provincie Zeeland zoveel dappere zeevaarders had voortgebracht. Zo zie je maar dat de genen van jouw Zeeuwse voorouders toch weer om de hoek komen kijken.
Leuk en spannend avontuur en ik zie de berg foto's die je hebt gemaakt als je thuis komt.
Zoen Mam -
14 Februari 2013 - 14:13
Oma En Opa Gitz:
Australie heette vroeger Nieuwholland. Zo zie je,dat de Nedelanders daar een flinke "vinger"in de pap
hadden in het geven van namen aan de nieuw ontdekte landen. Waarschijnlijk hebben
Nieuw Zeeland en Australie een grote aantrekkingskracht uitgeoefend op ons Nederlanders.
Het verslag van jou geeft een goede indruk van het land met zijn fauna en flora en tevens (vergeleken
met Nederland) zijn grote afstanden.
Bij thuiskomst zijn wij ook benieuwd naar de jouw gemaakte foto's van Nieuw Zeeland.
Groetjes van Oma en Opa Gitz.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
